Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Την Κυριακή 25 Μαΐου ψηφίζουμε – στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!









10ΛΕΠΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΠΟΤ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014



Δήλωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον 2ο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών

1.    Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους χιλιάδες αγωνιστές που στήριξαν τα αριστερά αντικαπιταλιστικά δημοτικά και περιφερειακά σχήματα. Δώσαμε την μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών καλώντας σε καταδίκη και μαύρισμα του μαύρου μετώπου και των «συνοδοιπόρων» του, προβάλλοντας την ανάγκη για ένα κίνημα αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, ένα κίνημα που να διαλέξει τη ρήξη με τον «ευρωπαϊκό δρόμο» της καταστροφής. Προβάλλαμε ταυτόχρονα την ανάγκη για μια άλλη Αριστερά, μαχητική και μετωπική, που να επιμένει στη ρήξη με το ευρώ, την ΕΕ, το κεφάλαιο. Το αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών έδειξε ότι αυτή η αντίληψη έχει διευρυνόμενη απήχηση πολιτική και εκλογική.

2.    Δυστυχώς οι άλλες δυνάμεις της αριστεράς κινήθηκαν με λογικές που δεν μπορούν να δικαιώσουν την αγωνία και την ελπίδα του αγωνιζόμενου λαού.
Α.  Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να δώσει διλημματικό χαρακτήρα στην εκλογική μάχη  με βάση το ερώτημα «Τσίπρας ή Μέρκελ».  Το πρόγραμμά του όμως και η κατεύθυνσή του κάθε άλλο παρά είναι σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική. Ίσα – ίσα η εκ μέρους του εντεινόμενη επίδειξη νομιμοφροσύνης και αποφυγής της σύγκρουσης με το πλαίσιο επιτροπείας της ΕΕ και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η δήλωση ότι «η Ελλάδα ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ κι αυτό είναι αναμφισβήτητο», η αναίρεση των στοιχειωδών στόχων του κινήματος (άρνηση του 13ου και 14ου μισθού, της επαναφοράς του κατώτερου μισθού),  η πολιτική προοπτική κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» ακόμα και με τα μνημονιακά κόμματα, τελικά η διαρκής μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ  σε θέσεις αστικής διαχείρισης καθηλώνουν τις συγκρουσιακές διαθέσεις, αμβλύνουν τα ριζοσπαστισμό, χωρίς να αποφέρουν και τα επιδιωκόμενα  εκλογικά οφέλη. Το «καθεστώς» της τρόικα, της ΕΕ, του κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκφραστές απαιτούν σκληρή μάχη για την ανατροπή τους.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνά τον αριστερό κόσμο στην πολιτική της και τον θυμάται για να εκβιάσει την ψήφο του.
Β. Το ΚΚΕ έδωσε έως τώρα την προεκλογική μάχη με αμβλυμμένο το μέτωπο στις κυρίαρχες δυνάμεις και την άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, χωρίς πρόγραμμα και πρακτική ανατροπής της επίθεσης. Έχει μια βαθιά ηττοπαθή τοποθέτηση και πρακτικά λέει στον κόσμο του αγώνα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σήμερα. Επέλεξε το δρόμο της διάσπασης και της υπονόμευσης των αγώνων και του κινήματος και επένδυσε στον ενδοαριστερό εμφύλιο, στοχοποιώντας συχνά με χυδαίες συκοφαντίες και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτή η τακτική του  δεν συμβάλλει στην ανάγκη ενός μετώπου ρήξης και ανατροπής του σφαγείου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και αποκαρδιώνει τον μαχόμενο κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς.

3.    Μπροστά μας είναι ο δεύτερος γύρος των περιφερειακών εκλογών, ένας δεύτερος γύρος που είναι αποτέλεσμα ενός ούτως ή άλλως καλπονοθευτικού και αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος.
Δεν ξεχνάμε ότι με τις απόλυτα οριοθετημένες αρμοδιότητες του τοπικού κράτους, την εξάρτηση του από τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τους όρους τους, την έλλειψη δημόσιων πόρων, τις διαρκείς παρεμβάσεις της κεντρικής εξουσίας, κανένας δήμαρχος ή περιφερειάρχης δεν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ανάσχεσης της ασκούμενης πολιτικής. Μόνο ένα κίνημα που στηριγμένο στα δικά του όργανα θα έρθει σε σύγκρουση με όλη αυτήν την πολιτική και εξουσία μπορεί να εκπροσωπήσει τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες.  Η στάση και η πορεία «προσαρμογής», υποταγής στην κεντρική εξουσία και την ΕΕ και συναλλαγής με τα μεγάλα συμφέροντα πλήθους «αριστερών δημάρχων» δεν είναι προσωπικό χαρακτηριστικό αλλά πορεία δεμένη με τον σημερινό ρόλο του τοπικού κράτους. Η αριστερά έχει πικρές εμπειρίες από τέτοιες διαδρομές.

4.    Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σαν βασικό στοιχείο της λογικής της την πρόταση προς τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς για την συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης- ανατροπής. Για την κοινή δράση μέσα στους αγώνες των δυνάμεων εκείνων που παλεύουν για την ανατροπή των μνημονίων και την κατάργηση της επιτροπείας στους δήμους, την ακύρωση των απολύσεων και την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την εξασφάλιση των δημόσιων αγαθών για όλους,  την πάλη ενάντια στην ΕΕ και τις ντιρεκτίβες της, την ρήξη με τα συμφέροντα και την διαπλοκή με το κεφάλαιο στα πλαίσια του γενικότερου αγώνα για κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, διαγραφή του χρέους, έξοδο από ευρώ – ΕΕ.

5.    Με βάση το σύνολο των παραπάνω κριτηρίων αλλά και τον πόθο εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών της αριστεράς και λαϊκών ανθρώπων για ένα εργατικό και λαϊκό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης-ανατροπής της βαρβαρότητας που ζούμε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί στον δεύτερο γύρο των εκλογών:
α) Να μαυριστούν οι συνδυασμοί που στηρίζονται από την αδίσταχτη συμμορία του μαύρου μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τις παραφυάδες τους. Με ειδικό τρόπο χρειάζεται οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μπουν μπροστά ενάντια σε «πειράματα» άμεσης παρέμβασης του κεφαλαίου στους Δήμους (περιπτώσεις Πειραιά, Βόλου).
β) Να απορρίψουν  τα εκβιαστικά διλήμματα που τίθενται από την πλευρά κυρίως των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελούν σε τελική ανάλυση δικαιολόγηση μιας δεξιάς πορείας διαρκούς προσαρμογής «εντός του πλαισίου» των κυρίαρχων δυνάμεων. Οι αγωνιστές των κινημάτων και της Αριστεράς και γνώση έχουν και κρίση. Μπορούν να κρίνουν που πραγματικά υπάρχει διάθεση σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική και τα συμφέροντα των εργολάβων και που κυριαρχεί η πολιτική της άρνησης σύγκρουσης με συμφέροντα, της πλήρους αποδοχής της ΕΕ, των υποσχέσεων με βάση το ΕΣΠΑ, της βαθιά διαχειριστικής λογικής.
γ) Σε εκείνες τις  περιπτώσεις που έχουν περάσει στον δεύτερο γύρο συνδυασμοί που με βάση το πρόγραμμά τους, την αγωνιστική στάση και πρακτική τους, κινούνται –έστω με όρια και αντιφάσεις- στο χαράκωμα των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, σε κόντρα με τις κυρίαρχες δυνάμεις, η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τις Τοπικές Επιτροπές να δουν με θετικό τρόπο την στήριξή τους.

6.       Η στάση μας αυτή δεν έχει σαν κριτήριο ούτε την «κατάκτηση των δήμων», ούτε τις ηγεσίες της αριστεράς,  αλλά τον πόθο εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών της αριστεράς και λαϊκών ανθρώπων για ένα εργατικό και λαϊκό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης-ανατροπής της βαρβαρότητας που ζούμε, με τον οργανωμένο λαό πρωταγωνιστή. Για να μην νικηθεί ή αφομοιωθεί το ελπιδοφόρο ρεύμα που γεννήθηκε τα τελευταία χρόνια μέσα σε σκληρούς αγώνες αλλά να μετασχηματιστεί σε ανατρεπτική, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και να βρει δρόμους κοινής δράσης. Για να ανασάνει ο λαός, για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο κυβερνητικός διαχειριστής.

7.     Ο δεύτερος γύρος για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι έτσι και αλλιώς η μάχη των ευρωεκλογών. Επιμένουμε στην ανάγκη ανεξαρτησίας της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, ως προϋπόθεση για την αντεπίθεση του κινήματος.  Καλούμε τον κόσμο της αριστεράς να αξιολογήσει την στάση αρχών και στο θέμα αυτό. Και να ενισχύσει αποφασιστικά την αντικαπιταλιστική αριστερά. Για να επιβάλλει το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης ανατροπής ενάντια στις διαχειριστικές λογικές, την ηττοπάθεια και την περιχαράκωση. Για να δυναμώσει η ελπίδα!

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των Περιφερειακών εκλογών

http://antarsya.gr/sites/default/files/field/image/sticker2014.jpg

Τους   128.000    ψήφους (97.499 το 2010) και το ποσοστό   2,3  % (1,79% το 2010), προσεγγίζουν οι συνδυασμοί που στήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε 12 από τις 13 Περιφέρειες* πανελλαδικά και την εκλογή 7 Συμβούλων, στέλνοντας και από τις κάλπες ηχηρό μήνυμα.
Μήνυμα ανατροπής και "αποσταθεροποίησης" της πολιτικής της κοινωνικής κόλασης και του μαύρου μετώπου κεφαλαίου - ΕΕ και των πολιτικών εκπροσώπων της.
Μήνυμα ήττας των λογικών διαχείρισης εντός των πλαισίων αυτής της πολιτικής, που αδυνατούν να αναμετρηθούν αποτελεσματικά μαζί τους, προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Μήνυμα υπέρβασης των λογικών διαμαρτυρίας και αντίστασης χωρίς ανατροπή στο σήμερα, για να ζήσει ο λαός.
Γραφείο Τύπου

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
* επισυνάπτουμε αναλυτικά τα αποτελέσματα (με ενσωμάτωση 99%) ανά Περιφέρεια και συγκριτικά με αυτά του 2010.

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Εξηνταεννέα χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική νίκη των λαών

 


Εξήντα εννέα χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, δεν αναπολούμε μία λαμπρή σελίδα που έδωσε τέλος στον πιο ανθρωποβόρο πόλεμο στη σύγχρονη ιστορία. Επαναφέρουμε στη  συλλογική μνήμη τη νίκη που κατάφεραν τα αντιφασιστικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη,  με πρωτεργάτες τους κομμουνιστές και στην αιχμή τους, την μεγαλειώδη επέλαση του Κόκκινου στρατού που κατάφερε το ολοκληρωτικό τέλος στη ναζιστική πολεμική μηχανή.

Από τα αποκαΐδια των ναζιστικών συμβόλων, από το Ραϊχσταγκ και το Βερολίνο, μέχρι το απελευθερωμένο Παρίσι την κατεστραμμένη Αθήνα, τη Μόσχα και το Κίεβο, επιχειρούν να αναγεννηθούν οι νέοι μακελάρηδες των λαών, τα νέα τάγματα του πιο μαύρου και επιθετικού καπιταλισμού που με νύχια και με δόντια προσπαθεί να ξεπεράσει την βαθύτερη και καθολικότερη μεταπολεμική του κρίση.

Νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανέργων, εκατομμύρια κατεστραμμένες ζωές, τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και κλοπής πλούτου  από τους λαούς της Ευρώπης. 

Αν το στρατηγείο αυτού του πολέμου το 1940 βρίσκονταν στο Βερολίνο σήμερα βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Εάν τότε ήταν η τεράστια πολεμική μηχανή των ναζί και του Άξονα  που σκορπούσε τον όλεθρο και την καταστροφή, σήμερα είναι οι οίκοι αξιολόγησης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα , το ΔΝΤ και η Ε.Ε. 
 
Με άλλα μέσα και άλλες μορφές ο καπιταλισμός επιβάλλει την  κυριαρχία του μέσα από την άγρια λιτότητα, τον περιορισμό των ελευθεριών, την εξαφάνιση των εργατικών δικαιωμάτων και τη διαμόρφωση ενός νέου εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα. 

Στην εποχή που οι επιστημονικές ανακαλύψεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερη ζωή, λιγότερη εργασία, να εξαφανιστεί η πείνα, η φτώχεια και οι ασθένειες που κοστίζουν ζωές, αυτήν την εποχή οι κυρίαρχες τάξεις στο όνομα της κρίσης και του ανταγωνισμού τους, περιορίζουν τα εισοδήματα, ρίχνουν το επίπεδο διαβίωσης, αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις, αυξάνουν τις ώρες εργασίας, γενικεύουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, βαθαίνουν την ανεργία και την ανασφάλεια, εξαφανίζουν τις κοινωνικές υποδομές και φέρνουν στην επικαιρότητα εικόνες αθλιότητας με ανθρώπους να κρυώνουν το χειμώνα και να πεθαίνουν από ξεχασμένες αρρώστιες.

Από το φόντο αυτής της εικόνας επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν τα τρωκτικά του ναζισμού και του φασισμού, που έρπονταν μετά τη συντριβή τους στα υπόγεια της κρατικής εξουσίας και των μηχανισμών της, έτοιμα να αναλάβουν το βρώμικο ρόλο τους όταν θα κληθούν από τα αφεντικά τους. Από τη ναζιστική συμμορία στην Ελλάδα μέχρι τους κυβερνώντες ναζί στην Ουκρανία, ο ρόλος τους είναι κοινός. Να διχάσουν τους λαούς, να εγχύσουν το δηλητήριο που αναζητά εχθρούς ανάμεσα στους καταπιεσμένους για να αφήσει ανενόχλητους τους καταπιεστές. 

Στη χώρα μας οι δοσίλογοι συνεργάτες των γερμανών που μετά την απελευθέρωση από τον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ κυβέρνησαν και διαχειρίστηκαν την εξουσία και τη νομή της, σήμερα έρχονται ντυμένοι με τον αντισυστημικό τους μανδύα για να ορίσουν τη νέα κατάσταση που επέβαλλαν η κρίση και τα μνημόνια. Το ίδιο ύπουλοι, υποκριτές ψεύτες και δειλοί, έτοιμοι να σκύψουν το κεφάλι στα νέα τους αφεντικά, τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματίες που με κάθε τρόπο τους ενισχύουν και τους χρηματοδοτούν.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις δυνάμεις της εκτίμησε ότι η σύγκρουση με το φασισμό δεν αφορά μόνο την επιλογή που εμποδίζει τη συμμορία να σουλατσάρει ανενόχλητη στους δρόμους και τις πλατείες κάνοντας συγκεντρώσεις μίσους, περιφέροντας τα τάγματα  επίδειξης των φουσκωτών μπράβων της .

Αφορά πριν απ' όλα τη μάχη ενάντια στο ρατσισμό, ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, την αποκάλυψη του ρόλου της κυβέρνησης και της διαπλοκής των μηχανισμών της με τους φασίστες, τον αγώνα να μη διχαστεί ο λαός. Ο φασισμός ασφυκτιά στα κοινωνικά κινήματα και τις διαδηλώσεις, σβήνει στην αλληλεγγύη και την συλλογικότητα, "αρρωσταίνει" όταν ο λαός και οι εργαζόμενοι συγκρούονται και διεκδικούν από τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις. 

Πεθαίνει όταν ο λαός ενώνεται και νικά.

 Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αντικαπιταλιστικός και επαναστατικός! 


Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 7 Μαΐου με επιτυχία η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στη Χαλκίδα

Με ιδιαίτερη επιτυχία ολοκληρώθηκε την Τετάρτη 7/5 στη Χαλκίδα η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Εύβοιας. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Εύβοιας με την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη Στερεά Ελλάδα Χρήστος Δουλγεράκης. Ο Χρ.Δουλγεράκης κατά τον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στις εμπειρίες από το νικηφόρο κίνημα για να μην κλείσει το νοσοκομείο στην Κύμη και στην ανάγκη να ξεδιπλωθούν αγώνες που να μην περιορίζονται στη διεκδίκηση αυστηρά κλαδικών ή συντεχνιακών αιτημάτων, αλλά αιτημάτων που θα αγκαλιάζουν το σύνολο του λαού ώστε να γίνουν νικηφόροι. Με αυτή λοιπόν τη λογική προανήγγειλε κινηματικές δράσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Εύβοιας για το επόμενο διάστημα μετά τις εκλογές οι οποίες κεντρικό στόχο θα έχουν το χτύπημα της ανεργίας που μαστίζει το νησί. 
Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Άγγελος Χάγιος, ο οποίος στην ομιλία του τόνισε ότι ο καπιταλισμός διέρχεται από τη μεγαλύτερη κρίση του από το 1929 και προκειμένου να την ξεπεράσει θα προκαλέσει κοινωνική καταστροφή και κατάργηση κάθε εργατικού και δημοκρατικού δικαιώματος. Αυτό πρεσβεύει η πολιτική της ΕΕ την οποία καλείται να εφαρμόσει στην Ελλάδα όχι μόνο ο Σαμαράς, αλλά και κάθε επίδοξος διαχειριστής αυτής της κρίσης εντός των αυστηρών πλαισίων που επιβάλει η γραφειοκρατία της ΕΕ. Σε αυτά τα πλαίσια θα αναγκαστεί να κινηθεί και μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αν δεν αμφισβητήσει το απεχθές και ληστρικό χρέος και την ίδια την πολιτική της ΕΕ, που όπως ανέφερε και ο Τσίπρας στην πρόσφατη συνέντευξή του δεν πρόκειται να τα αμφισβητήσει. Ο Α.Χάγιος δήλωσε ότι η αριστερά είναι πλέον στιγματισμένη στα μάτια του κόσμου για την εμπλοκή της στο χωρίς αρχές κοινοβουλευτικό-εκλογικό παιχνίδι κατά τα τελευταία χρόνια και πρέπει "να δώσει εξετάσεις στον κόσμο προκειμένου να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του." Οι εξετάσεις αυτές θα δοθούν στις καθημερινές σκληρές μάχες που θα δώσει το εργατικό κίνημα στο επόμενο διάστημα. Μάχες οι οποίες θα είναι για την ίδια την επιβίωση των εργαζομένων και της νεολαίας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τάσσεται ξεκάθαρα με την αριστερά η οποία δεν επιδιώκει να μετατρέψει τις ψήφους σε κοινοβουλευτική παρέμβαση, αλλά επιδιώκει να μετατρέψει την εκλογική δυναμική της σε νικηφόρους εργατικούς ενωτικούς αγώνες για την διεκδίκηση ενός καλύτερου μέλλοντος.


Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Ευρωψηφοδέλτιο μάχης και ανατροπής από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ


http://antarsya.gr/sites/default/files/field/image/banner_Afisa_ANTARSYA_euroekloges_2014.jpg

 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέθεσε το ψηφοδέλτιό της για τις ευρωεκλογές της 25ης Μάη. Στους 42 υποψήφιους συμπεριλαμβάνονται πρωτοπόροι αγωνιστές του εργατικού και λαϊκού κινήματος, μαχητές για την υπεράσπιση και κατάκτηση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, νέοι και νέες, στελέχη της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγράφεται μία τάση ευρύτερης συσπείρωσης δυνάμεων της ανατρεπτικής δράσης και σκέψης της Αριστεράς και του κινήματος.
Ολόκληρο το ψηφοδέλτιο είναι:
ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
1.             ΑΔΑΜΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Γεωργίου, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας και Γεν. Γραμματέας συλλόγου συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας
2.             ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) του Βασιλείου, εκδότης της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη»
3.             ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ευαγγέλου, γιατρός, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ
4.             ΒΑΣΣΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Στυλιανού, πολιτικός επιστήμονας και ερευνητής σε θέματα ΕΕ
5.             ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Κωνσταντίνου, δημοσιογράφος - οικονομολόγος
6.             ΓΑΣΤΕΡΑΤΟΣ ΚΙΜΩΝΑΣ του Γεωργίου, αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος και της ΕΑΑΚ
7.             ΓΕΡΟΤΖΙΑΦΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του Θωμά, γιατρός, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris 6
8.             ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) του Χρήστου, μέλος του ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διευθυντής εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη».
9.             ΓΡΑΨΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
10.          ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΓΑΣΠΑΡ του Χρύσανθου, δημοσιογράφος - διευθυντής εφημερίδας "Πριν"
11.          ΔΡΙΤΣΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Γεωργίου, ειδικευόμενος ιατρός, πρόεδρος του Συλλόγου ειδικευόμενων ιατρών Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός".
12.          ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ του Σπύρου φοιτήτρια Ιατρικής, μέλος της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)
13.          ΖΟΡΜΠΑΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΑΛΕΚΑ) του Γεωργίου, δικηγόρος, μέλος της Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας (ΚΕΔΔΕ)
14.          ΖΟΥΠΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ (ΣΤΕΛΛΑ) του Δημητρίου, μέλος Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου
15.          ΖΩΓΡΑΦΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Ευσταθίου, βιολόγος, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ)
16.          ΚΑΡΑΜΠΕΛΗ ΜΑΡΙΑ του Γεωργίου, αγροτική γιατρός, αγωνίστρια του νεολαίστικου κινήματος και της ΕΑΑΚ.
17.          ΚΑΤΣΙΜΠΑ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΔΑΦΝΗ του Γεωργίου, μέλος της ΕΓ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας ΟΕΝΓΕ με συμμετοχή στο Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης,
18.          ΚΟΙΛΑΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (ΣΥΛΒΙΑ) του Ιωάννη, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
19.          ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Ευτυχίου, μέλος ΔΣ εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής, μέλος Αντιπροσωπίας ΤΕΕ
20.          ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ του Παναγιώτη, απολυμένος από την Ελληνική Χαλυβουργία.
21.          ΜΑΡΚΕΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Αλέξανδρου, ιστορικός, καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.
22.          ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Δημητρίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
23.          ΜΗΛΙΑΖΗΜ ΤΖΕΜΑΛΗ του Μεχμέτ, δάσκαλος
24.          ΜΟΣ – ΣΥΨΑ ΑΘΗΝΑ του Τομ, σκιτσογράφος-δημοσιογράφος
25.          ΜΠΙΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ του Σπύρου,  μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΚΚΕ
26.          ΜΠΛΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ευσταθίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Συσπείρωση
27.          ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αλέξανδρου, μαχόμενος δικηγόρος, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.
28.          ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΟΣ  του Γεωργίου, δημοσιογράφος - συγγραφέας
29.          ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, ιδρυτής του καλλιτεχνικού σωματείου «Αθεράπευτοι»
30.          ΠΛΟΥΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Δημητρίου, πρ. εργαζόμενος αγροτικού συνεταιρισμού Ορμύλιας Χαλκιδικής.
31.          ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Παναγιώτη, δικηγόρος, «Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων», μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
32.          ΣΗΦΑΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.
33.          ΣΤΑΘΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Ευαγγέλου εργαζόμενη στη ΔΕΗ, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ.
34.          ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Αριστείδη, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων λειτουργίας Μετρό ΣΕΛΜΑ
35.          ΣΤΥΛΛΟΥ ΜΑΡΙΑ –ΕΡΣΗ του Σπυρίδωνος, υπεύθυνη περιοδικού "Σοσιαλισμός από τα κάτω"
36.          ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Γεωργίου, πανεπιστημιακός, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ,   μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Ανασύνθεση
37.          ΤΣΑΔΑΡΗ ΣΟΦΙΑ του Αθανασίου, αρχιτέκτονας, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών.
38.          ΤΣΙΛΙΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Ηλία, μηχανολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
39.          ΤΣΙΧΛΗ ΜΑΡΙΑΝΑ του Δημητρίου, δικηγόρος, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση.
40.          ΦΕΛΕΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ευαγγέλου, ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
41.          ΦΩΤΕΛΛΗ ΕΙΡΗΝΗ του Ηλία- Ιωάννη, εργαζόμενη στην ΕΡΤ
42.          ΧΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Φωτίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

10 λόγοι για να ψηφίσουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ψηφίζω ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. γιατί:

1. Είμαι οργισμένος και οργισμένη με την κυβέρνηση, για όσους και όσα μας στερούν τη ζωή και το μέλλον, μας αναγκάζουν να επιζούμε και μας απαγορεύουν να ζούμε. Είμαι θυμωμένος εναντίον όσων κατάφεραν να ρίξουν τα βάρη της αθεράπευτης και πρωτοφανέρωτης από το 1930 κρίσης του συστήματος που πειθήνια υπηρετούν, στις πλάτες μας. Θέλω να αντιπροτείνω στο αναίσχυντο κατεστημένο των ελληνικών ΜΜΕ που εξολοθρεύουν την αλήθεια, την δύναμη της ελεύθερης σκέψης και της συνειδητά έντιμης στάσης. Δεν αρκούμαι, όμως, σε ένα γενικόλογο και τελικά αδιέξοδο όχι. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά για την «κοινωνία των ανθρώπων» τις αξίες και τα ιδανικά της. Γιατί μια τέτοια κοινωνία πρέπει και μπορεί να υπάρξει απαλλαγμένη από τα δεσμά της ΕΕ και του ευρώ, την ληστρική κυριαρχία της χειρότερης αστικής τάξης της Ευρώπης, της ελληνικής, πάντοτε πρόθυμης υπηρέτριας του διεθνούς κεφαλαίου για την από κοινού, αποτελεσματικότερη κλοπή του κοινωνικού πλούτου που εμείς παράγουμε. Γιατί μόνο έτσι μπορώ να ελπίζω ότι στο τέλος οι εργαζόμενοι θα δικαιωθούμε, ότι θα πάψουμε να φοβόμαστε όλα όσα γίνονται δήθεν για μάς, αλλά χωρίς και ενάντια σ’ εμάς.

2. Θέλω να εκπροσωπηθεί και στην Ευρωβουλή το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εξόδου από τη φυλακή του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σταθερά, ασυμβίβαστα και καθημερινά στρέφεται κατά της λαομίσητης κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να συμβάλει ενωτικά στην συγκρότηση ενός νέου πολιτικού εργατικού κινήματος και μιας άλλης Αριστεράς στον τόπο. Δεν έχω αυταπάτες για τις δυνατότητες και τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου, αλλά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μπορεί με τις διεθνιστικές εργατικές θέσεις της να αντικρούει τα σχέδια του απατηλού ευρωμονόδρομου και να διασφαλίζει ότι θα μαθαίνει ο λαός από πρώτο χέρι όσα μεθοδεύονται μυστικά εις βάρος του. Ν’ αποκαλύπτει χειροπιαστά ότι η ΕΕ ποτέ δεν θ’ αλλάξει προς όφελος των λαών, θα είναι πάντα ιμπεριαλιστική, θα επεμβαίνει με όποιον τρόπο θέλουν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που την στηρίζουν. Αυτό το έχουν αποδείξει και οι πρόσφατες επεμβάσεις της στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στην Ουκρανία, όπου στήριξε τους νεοφασίστες. Γιατί η ΕΕ έχει δύο επιλογές: ή θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική και αντιλαϊκή για να επιβιώσει ή θα διαλυθεί. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή του διεθνιστικού αγώνα για την ματαίωση της προετοιμαζόμενης Συμφωνίας ΕΕ και ΗΠΑ, που δίνει την δυνατότητα στις πολυεθνικές να σύρουν σε διεθνή δικαστήρια κυβερνήσεις χωρών που ψηφίζουν νόμους ενάντια στα συμφέροντα τους, όπως π.χ. αυξήσεις των μισθών και μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, να διεκδικούν αποζημιώσεις όταν σημειώνονται απεργίες και «κοινωνικές αναταραχές» και να συρρικνώνουν την ελευθερία στη χρήση του ίντερνετ.

3. Φιλοδοξώ η επόμενη μέρα των εκλογών να βρει τα κινήματα των εργαζομένων και των ανέργων, της νεολαίας και των μεταναστών σε καλύτερη θέση. Για να ξεκινήσει ένας νέος και πιο αποφασιστικός γύρος οργανωμένων πολιτικών αγώνων κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής της, για την άμεση διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την κατάργηση των τροϊκανών Μνημονίων, όλων των νόμων που τα εφαρμόζουν, των υποδουλωτικών Δανειακών Συμβάσεων. Για να σταματήσουν να δανείζουν τη ζωή και τα όνειρά μας στα αρπακτικά των τραπεζών και τους τοκογλύφους. Για να συντριβούν οι ανάλγητες κυβερνήσεις που υπηρετούν με το αποκρουστικό σύστημα εξουσίας τους τα μνημόνια και την ΕΕ. Για να σταματήσει πια η επίθεση στα στοιχειώδη δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα από τη Νέα Δημοκρατία και τον κρυφό συνομιλητή της την ναζιστική Χρυσή Αυγή. Για να πάψει το θρασύτατο ΠΑΣΟΚ και το εξωραϊσμένο θολό παρα-Ποτάμι του να μας ζητούν τον λόγο για τις δικές τους ευθύνες για την ταπείνωση του λαού μας.

4. Αναγνωρίζω στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μια ασυμβίβαστη δύναμη, με συνεπή και ενωτική παρουσία, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες. Που στρέφεται σταθερά ενάντια στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γενικά στον ταξικό εχθρό, απεχθάνεται τον ενδοαριστερό εμφύλιο και προσπερνάει την υστερική στάση εναντίον της εκείνων που θεωρούν την υπόθεση της Αριστεράς φέουδό τους. Γιατί τα μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι κομμάτι του καθημερινού αγώνα για την αξιοπρεπή ζωή του άνεργου, του απολυμένου με εντολές της τρόικας, του άστεγου, του χαλυβουργού, του δάσκαλου, του εργαζόμενου στα λεωφορεία και το μετρό, του μετανάστη, του κατοίκου της Κερατέας και των Σκουριών, του μισθωτού γιατρού, του νέου που δουλεύει σε συνθήκες γαλέρας, του φοιτητή που βλέπει τα Πανεπιστήμια να μεταλλάσσονται σε αυταρχικά, χειραγωγημένα από επιχειρήσεις κέντρα απόκτησης δεξιοτήτων και του νέου επιστήμονα που πρέπει να μεταναστεύσει για να βρει δουλειά. Βλέπω στα ψηφοδέλτιά της πρωτοπόρους και ασυμβίβαστους αγωνιστές, χωρίς εξαρτήσεις από το σύστημα εξουσίας, που αντιστέκονται στα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Είναι μαχητικοί διεκδικητές των δικαιωμάτων όλων μας για να μη γίνουν τα σχολεία στρατώνες της αμάθειας, τα νοσοκομεία αποθήκες των φτωχών ασθενών, οι χώροι εργασίας στρατόπεδα ειλωτείας, οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι αθύρματα των τραπεζών και η Ελλάδα ένας ρημαγμένος και πουλημένος τόπος χωρίς ανάσα για τους πολίτες της.

5. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. δεν αρκεί μόνη της για να ανατρέψει την κανιβαλική επίθεση και να ανοίξει μια νέα σελίδα. Γι’ αυτό, θέλω να ενισχύσω την πρότασή της για τη συγκρότηση μέσα στο κίνημα – ανοιχτά, δημοκρατικά, σε κάθε τόπο δουλειάς, κατοικίας και σπουδών– ενός πλατιού μετώπου ρήξης και ανατροπής, πρώτα απ’ όλα με αγωνιστές και πρωτοβουλίες που κινούνται σε αντιΕΕ, αντιδιαχειριστική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, μα και ευρύτερα με όσους συναντιόμαστε στους δρόμους του αγώνα ανεξάρτητα με το τι ψηφίζουν. Θέλω επίσης να πω ένα μεγάλο «Ναι» στην προσπάθειά της για συμπόρευση όλων των πολιτικών δυνάμεων και κοινωνικοπολιτικων συλλογικοτήτων που θέλουν να υψώσουν την σημαία μιας ανεξάρτητης, νέας και άλλης Αριστεράς για την μαχητική υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων για ψωμί, δουλειά, υγεία, παιδεία, ελευθερία, με θέσεις πραγματικά αντιΕΕ και αντισυστημικές. Μια Αριστερά που δεν θα γίνεται το αριστερό συμπληρωματικό άλλοθι του ΣΥΡΙΖΑ.

6.
Αρνούμαι την υποταγή στα ψευτοδιλήμματα των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων, του «μη χείρον βέλτιστον» και τον ευρωδογματισμό που κρατούν διαρκώς εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Αρνούμαι τους άθλιους αντιαριστερούς εκβιασμούς περί χαμένης ψήφου, που δυστυχώς αναπαράγονται σήμερα από κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Αποστρέφομαι την ιδέα της διαχείρισης του συστήματος αφού ο καπιταλισμός δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανθρώπινος. Δεν έχω καμία διάθεση να γίνομαι συνένοχος στο παραμύθι για την δυνατότητα αλλαγής πορείας της κοινωνίας εντός της ΕΕ και του ευρώ και γενικά εντός του συστημικού πλαισίου και δεν θέλω ποτέ μου να ξαναδώ ένα τεράστιο και πολύτιμο αγωνιστικό ριζοσπαστικό δυναμικό να αλέθεται στις μυλόπετρες του συμβιβασμού και τελικά της υποταγής.

7. Δεν αναθέτω την πολιτική μου δράση σε κάποιο κόμμα, όσο αριστερό κι αν δηλώνει. Δεν μεταθέτω την αλλαγή των συσχετισμών σε μια μακρινή προοπτική, μιας απροσδιόριστης λαϊκής εξουσίας. Για να πιστέψει ο λαός στην δύναμή του, να πλουτίσει την πείρα του και ανακτήσει τα λεηλατημένα δικαιώματά του αντιστέκομαι και δημιουργώ με όλους μας καθημερινά ρωγμές και κλονισμούς στο μαύρο μέτωπο και την πολιτική του με στόχο την ανατροπή του από τα κάτω και από τα αριστερά. Οι προσδοκίες μας στοχεύουν πάντα στην επαναστατική κατάργηση του ανήλεου συστήματος που ζούμε και την δημιουργία μιας κοινωνίας της εργατικής δημοκρατίας, χωρίς εκμεταλλευτές, με δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλούτου σε αυτούς που τον δημιουργούν. Αυτό προϋποθέτει την απαλλαγή από όλους και όλα εκείνα που χρησιμοποιούν την δύναμη του καθενός μας για να την αχρηστεύσουν και να δυναμώσουν τα κέρδη τους ακόμη και αν χρειαστεί να κηρύξουν πολέμους, να ενισχύσουν τον αυταρχισμό και ολοκληρωτισμό, να επαναφέρουν τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα στην εποχή μας.

8. Γιατί δεν θέλω μια κοινωνία δουλοπαροικία. Μας προτείνουν την ελευθερία τού να υπακούμε στο ΔΝΤ, την Παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΝΑΤΟ, την τρόικα και ό,τι άλλο εφεύρουν. Θέλουν να μας πείσουν ότι η δική τους ελευθερία είναι και δική μας. Η πολιτική ελευθερία όμως προϋποθέτει την απαλλαγή μας από τις υπερεθνικές πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές εξουσίες. Είμαστε πλέον αναγκασμένοι να την διεκδικήσουμε για να μην είμαστε πια η ηχώ ξένων φωνών ούτε η σκιά άλλων σωμάτων.

9. Οφείλω να σπάσω στην πράξη την καταστολή και την τρομοκρατία του αστικού κράτους, των μηχανισμών και των κομμάτων του. Όλων αυτών που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να κάνουν την φωνή κάθε ανυπότακτου, κάθε αντικαπιταλιστή, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., να σιγήσει. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ ούτε να υποταχθώ στην εργοδοτική δεσποτεία. Είμαι αλληλέγγυος με κάθε εργαζόμενο που υφίσταται τα δεινά της. Είμαι σύμμαχος με κάθε θύμα του ρατσισμού και του νεοναζισμού και παλεύω για τα δικαιώματά του με τον τρόπο με τον οποίο παλεύω και για τα δικά μου.

10. Θέλω να δώσω το παρόν και σε αυτή την εκλογική μάχη, ακολουθώντας την φωνή της συνείδησής μου και δυναμώνοντας εκείνο το ρεύμα της Αριστεράς που δεν αρκείται στο «δεν πάει άλλο» αλλά απαιτεί και το «να πάμε αλλιώς».